Ženske gležnjače bile su u modi u 19. stoljeću, počevši od 1804. godine, kroz najmanje dvije generacije. Prvo su se izrađivale od svile i satena, a kasnije su bile popularne i gležnjače od kože. S vremenom su nadmašili financijski status i predstavljali moderan proizvod te su postali uobičajen i popularan predmet za sve slojeve života. Naše bake i mame gležnjače su nosile posebno u jesen - kada su počele zahladnjeti, ali ne toliko da su čizme bile potrebne - te u rano proljeće - u doba poledica i poledica, nakon što se otopi snijeg, kad još nije bilo dovoljno toplo za cipele.
